Pobierz tapetę (jakość HD 1920x1080)
Powrót

Prawdziwy, żywy teatr z widownią, jest czymś najistotniejszym dla aktora. Dla kogoś teatr może być trudny, a film łatwy i na odwrót. Ale myślę, że teatr pozostaje, co wynika choćby z tradycji, tym miejscem, które aktora weryfikuje. Może określić go, zdefiniować, nadać mu szlify.

Kategoria: O kulturze i sztuce
| Ocena : 0.00(głosów: 0)
Prawdziwy, żywy teatr z widownią, jest czymś najistotniejszym dla aktora. Dla kogoś teatr może być trudny, a film łatwy i na odwrót. Ale myślę, że teatr pozostaje, co wynika choćby z tradycji, tym miejscem, które aktora weryfikuje. Może określić go, zdefiniować, nadać mu szlify.

Inne z tej kategorii

Przestrzeń jest oddechem sztuki.

Przestrzeń jest oddechem sztuki.
Kategoria: O kulturze i sztuce
| Ocena : 0.00(głosów: 0)

Każda sztuka jest bezużyteczna.

Każda sztuka jest bezużyteczna.
Kategoria: O kulturze i sztuce
| Ocena : 5.00(głosów: 1)

Poezja kształtuje i budzi.

Poezja kształtuje i budzi.
Kategoria: O kulturze i sztuce
| Ocena : 4.00(głosów: 1)

Taniec jest z pewnością najbardziej podstawowym i istotnym z wszystkich form wyrazu.

Taniec jest z pewnością najbardziej podstawowym i istotnym z wszystkich form wyrazu.
Kategoria: O kulturze i sztuce
| Ocena : 0.00(głosów: 0)

Tylko wielcy artyści mogą się czuć wobec sztuki małymi.

Tylko wielcy artyści mogą się czuć wobec sztuki małymi.
Kategoria: O kulturze i sztuce
| Ocena : 0.00(głosów: 0)

O autorze cytatu:

Piotr Fronczewski (ur. 8 czerwca 1946 w Łodzi) – polski aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, piosenkarz, satyryk, reżyser teatralny oraz pedagog. Absolwent, reżyser i profesor nauk teatralnych PWST w Warszawie. Uznawany za jednego z najwybitniejszych i najwszechstronniejszych aktorów w historii polskiej kinematografii. Przez Gustawa Holoubka, Tadeusza Łomnickiego i Zbigniewa Zapasiewicza został w 1990 uznany za jednego z trzech największych polskich aktorów dramatycznych po 1965 (obok Wojciecha Pszoniaka i Andrzeja Seweryna). Laureat ponad 20 nagród filmowych. W rankingu czytelników tygodnika „Polityka” zajął 15. miejsce na liście najwybitniejszych polskich aktorów. Ma w swoim dorobku artystycznym blisko 120 ról filmowych w serialach telewizyjnych i filmach fabularnych. Grał rozmaite role filmowe, poczynając od roli ojca (Tygrysy Europy, Rodzina zastępcza), Fryderyka (Miłość ci wszystko wybaczy i Lata dwudzieste... lata trzydzieste...) czarodzieja (Akademia pana Kleksa (w starszej wersji), Podróże Pana Kleksa, Pan Kleks w kosmosie i Tryumf pana Kleksa), lekarza (Cesarskie cięcie, Dzień świra i Akademia Pana Kleksa (w nowszej wersji)), a kończąc na rolach gangsterskich (Zabij mnie glino i Ostatnia misja). Obdarzony charakterystycznym głosem występował w słuchowiskach radiowych (np. W Jezioranach, Rodzina Poszepszyńskich). Użyczał głosu bohaterom gier komputerowych (m.in. Wrota Baldura) oraz filmów animowanych (m.in. Diego z Epoki lodowcowej). Ma także na swoim koncie dużo ról pierwszo i drugoplanowych w filmach Piotruś Pan, Lemony Snicket: Seria niefortunnych zdarzeń, Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków, Opowieść wigilijna, Gnomeo i Julia, Auta 2 i Księga dżungli.