Pobierz tapetę (jakość HD 1920x1080)
Powrót

Nauki ścisłe zaczynają się od założenia, że w końcu będzie można zrozumieć naturę, w każdej, nawet całkiem nowej dziedzinie, ale nie możemy czynić żadnego założenia a priori, co do znaczenia słowa „zrozumieć”.

Kategoria: Filozoficzne
| Ocena : 0.00(głosów: 0)
Nauki ścisłe zaczynają się od założenia, że w końcu będzie można zrozumieć naturę, w każdej, nawet całkiem nowej dziedzinie, ale nie możemy czynić żadnego założenia a priori, co do znaczenia słowa „zrozumieć”.

Inne z tej kategorii

Wesołość jest rodzajem odwagi.

Wesołość jest rodzajem odwagi.
Kategoria: Filozoficzne
| Ocena : 5.00(głosów: 4)

Każdy ma taki cud na jaki zasługuje.

Każdy ma taki cud na jaki zasługuje.
Kategoria: Filozoficzne
| Ocena : 5.00(głosów: 1)

Nienawiść jest jak Hydra: im więcej głów ścinasz, tym bardziej ją wzmacniasz.

Nienawiść jest jak Hydra: im więcej głów ścinasz, tym bardziej ją wzmacniasz.
Kategoria: Filozoficzne
| Ocena : 4.89(głosów: 9)

Z geniuszu w praktycznym życiu tyle jest pożytku, ile z teleskopu w teatrze.

Z geniuszu w praktycznym życiu tyle jest pożytku, ile z teleskopu w teatrze.
Kategoria: Filozoficzne
| Ocena : 5.00(głosów: 1)

Nikt nie doświadcza sprawiedliwości. Ludzie jedynie doświadczają szczęścia lub pecha.

Nikt nie doświadcza sprawiedliwości. Ludzie jedynie doświadczają szczęścia lub pecha.
Kategoria: Filozoficzne
| Ocena : 5.00(głosów: 1)

O autorze cytatu:

Werner Karl Heisenberg (ur. 5 grudnia 1901 w Würzburgu, zm. 1 lutego 1976 w Monachium) – niemiecki fizyk teoretyk, filozof nauki i jej popularyzator, noblista. Profesor uniwersytetów w Lipsku i Berlinie oraz dyrektor Instytutu Maxa Plancka w Getyndze i Monachium. W co najmniej jednym z rankingów fizyków znalazł się w pierwszej dziesiątce wszech czasów. Heisenberg był jednym ze współtwórców pełnej mechaniki kwantowej obok Erwina Schrödingera i Maxa Borna – dzięki podaniu w 1925 roku równania Heisenberga będącego podstawą mechaniki macierzowej zwanej także obrazem Heisenberga. Zasłynął też podaniem w 1927 roku zasady nieoznaczoności. Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki otrzymał w 1932 roku, za fundamentalny wkład w stworzenie mechaniki kwantowej. Zajmował się również fizyką jądrową, uczestnicząc w niemieckim programie budowy bomby atomowej, a także fizyką ciała stałego przez badania ferromagnetyzmu. W swoich poglądach filozoficznych był pod wpływem platonizmu i neokantyzmu. Był współtwórcą – obok Bohra – interpretacji kopenhaskiej kwantów oraz prawdopodobnie nazwy tej doktryny. Napisał kilka książek popularyzujących fizykę, filozofię i ich historię.